Ισως να είναι ένδειξη , αφ'ενός του οργανικού κρατισμού της Ελληνικης Θεολογίας, και του οικονομισμού της Ελληνικής Αριστεράς το γεγονός ότι και οι δύο μερίδες αδυνατούν καν να στοχαστούν για την δυνατότητα ενός διαλόγου.Η έλλειψη αυτή είναι πιο ορατή αν σκεφτεί κανείς ότι η ορθόδοξη πολιτική θεολογία θεωρητικά διέπεται από ένα πολύ σύγχρονο τριαδισμό, η δε αριστερά είναι ιστορικά από τις ισχυρότερες της Ευρώπης.Κι' όμως σε χώρες με αδύναμη παρόδοση στην πολιτική θεολογία και ακόμα πιο αδύνατη εως ανύπαρκτη αριστερά ο διάλογος είναι ζέων.Η μοναδική εξαίρεση του Ν.Σεβαστάκη ο οποίος στοχάζεται εντός ενός αυθεντικού αντιοικονομισμού απλώς επιβεβαιώνει τον θλιβερό κανόνα.Ας ελπίσουμε όμως για το μέλλον
Άλλος ένας διανοούμενος της αριστεράς προσεγγίζει την σύγχρονη Πολιτική Θεολογία με μια φρέσκια ματιά:Ο Simon Critchley
Mόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο βιλίο του: Η Πίστη του Άπιστου.
Από τον πρόλογο διαβάζουμε:
Φαίνεται ,λοιπόν, να αντιμετωπίζουμε μια παράδοξη κατάσταση. Από τη μία πλευρά, για να είναι κάτι αληθινό πρέπει να γίνει μια θρησκεία, αλλιώς δεν έχει η πίστη χάνει ,κυριολεκτικά, την αξιοπιστία ή την αυθεντία. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, είμαστε και πρέπει να είμαστε οι δημιουργοί της εν λόγω αρχής. Η πίστη του άπιστου πρέπει να είναι ένα έργο της συλλογικής αυτο-δημιουργίας, όπου ο καθένας είναι ο χαλυβουργός της ψυχής του και όπου πρέπει όλοι μας να γίνουμε συλλογικα χαλυβουργοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου